Projektujemy obudowę do subwoofera

[Gość lord_wiader]

Wstęp:

 

Postaram się w prosty sposób wyjaśnić, jak przy użyciu programów symulacyjnych dobrać optymalną obudowę dla głośnika niskotonowego, który będzie nam służył jako subwoofer

Tworząc artykuł starałem się pisać go tak, aby każdy mógł zrozumieć jego treść, więc proszę o wyrozumiałość tych, którym opis będzie się wydawał „laicki”.

Co to jest subwoofer? Jest to dodatkowy głośnik (a właściwie głośnik w od grodzie) którego zadaniem jest przetwarzanie dźwięków, których nie są w stanie przetworzyć zestawy przednie. Mówimy tutaj o częstotliwościach w przedziale od ok. 20Hz do ok. 80-100Hz. Pasmo, które nas jednak interesuje zaczyna się wyżej, przy około 30Hz, gdyż materiał muzyczny, w szczególności zapisany w formacie mp3 praktycznie nie zawiera częstotliwości poniżej 30Hz. Większą uwagę powinniśmy natomiast zwracać na częstotliwości w przedziale 40-60Hz. Są to "najciekawsze" tony, w których dzieje się najwięcej.

 

Programem symulacyjny na którym przedstawię w jaki sposób dobrać optymalną obudowę dla głośnika niskotonowego jest prosty w obsłudze, darmowy i bardzo popularny program WinISD. Nie jest to program profesjonalny, jednak z dużym przybliżeniem przedstawi nam zachowanie głośnika w danych warunkach.

Program można pobrać ze strony http://www.linearteam.dk/default.aspx?download=winisdpro i zajmuje niecałe 2MB.

Oprócz symulacji, program zawiera kilka ciekawych funkcji, między innymi kalkulator filtrów, czy generator sygnału.

 

Trochę o parametrach...:

 

Na początek jedna rzecz: bez parametrów TS (Thiele'a-Smalla) nie da się za symulować głośnika. Parametry TS są to parametry określające zachowanie się głośnika w zakresie niskich częstotliwości, oraz jego relacje z zabudową (obudową). Dzięki nim możliwe jest przewidzenie zachowania się głośnika w danych warunkach.

Podstawowe parametry głośnika które są nam niezbędne to:

 

-Fs - częstotliwość rezonansowa głośnika (wyrażona w Hz), opisuje przy jakiej częstotliwości układ drgający głośnika wpada w rezonans (rezonans to zjawisko nagłego wzrostu amplitudy drgań, spowodowane nałożeniem się częstotliwości ośrodka wymuszającego drgania z częstotliwością własną układu drgającego).

-Qes - dobroć elektryczna, określająca tłumienie drgań spowodowane efektem sprzężenia elektromagnetycznego

-Qms - dobroć mechaniczna, określająca tarcia mechaniczne głośnika

-Qts - dobroć całkowita wyznaczana na podstawie dwóch poprzednich dobroci Qes i Qms, można ją wyznaczyć ze wzoru: Qts = Qms * Qes/(Qms + Qes)

-VAS - objętość ekwiwalentna głośnika (wyrażona w litrach). Parametr ten określa, jaka objętość powietrza ma taką samą podatność jak zawieszenie głośnika.

VAS nie jest objętością dedykowaną dla głośnika!! W niektórych przypadkach optymalna objętość obudowy może oscylować lub nawet być większa od VAS, ale zdarza się to naprawdę rzadko.

 

Patrząc na te parametry wiemy mniej więcej z jakim głośnikiem (od strony teoretycznej) mamy do czynienia, np. im niższe Fs tym niższa jest dolna graniczna częstotliwość przetwarzania, a im mniejsze VAS tym mniejsza obudowa, w jakiej będzie mógł pracować głośnik.

 

Oprócz tych podstawowych parametrów warto znać kilka innych:

 

Mms- masa układu drgającego (suma mas wszystkich elementów wchodzących w skład układu drgającego)

Bl- współczynnik siły będący iloczynem dwóch wartości B(indukcja w szczelinie) i l(długość uzwojenia cewki pozostającej w szczelinie) wartością BL jest najczęściej Tm (teslometr)

Re- rezystancja szeregowa – jest to wielkość definiująca rezystancję cewki głośnika (wyrażona w ohmach)

Z- impedancja znamionowa głośnika

Rms- (wyrażona w kg/s) rezystancja mechaniczna, określającą straty spowodowane tarciem wewnętrznym w zawieszeniach układu drgającego

Cms- (wyrażona w m/N ) suma podatności zawieszeń głośnika

Le- indukcyjność cewki głośnika wyrażona w H (henrach), wartości spotykane w głośnikach wyrażone są najczęściej w mH (mili henrach)

Sd- (wyrażona w m^2) powierzchnia czynna membrany (wraz z kopułką przeciwpyłową i częścią zawieszenia górnego)

 

Często jednak bywa tak, że producent nie podał nam żadnych parametrów TS na pudełku, ale jest szansa, że znajdziemy je w internecie, czy to na stronie producenta, czy na forach, gdzie ludzie często mierzą kupione głośniki i zamieszczają ich parametry.

Parametry do wielu głośników znajdziemy tutaj http://www.thielesmall.com/database.asp

Co, jeśli nie znaleźliśmy podstawowych parametrów? Trzeba je zmierzyć samemu, używając JIGa i instalując program np SpeakerWorkshop, ale nie o tym artykuł.

 

Wiemy już jakie nam będą potrzebne parametry, czas więc zacząć opisywać pracę z programem symulacyjnym WinISD

 

No to symulujemy

 

Powiedzmy, że mamy głośnik i znamy jego parametry. Jako przykład posłuży nam znany, lubiany i udany Tonsil GDN 20/80/2

Oto jego dane:

VAS- 68 L

Fs- 32Hz

Qts- 0,33

Qms- 2,0

Qes- 0,4

 

Z tymi parametrami można już zacząć symulować głośnik, ale jedynie pod względem częstotliwości przenoszenia, fazy, opóźnieniach grupowych i efektywności (elektrycznej).

Najpierw wprowadzamy wszystkie dostępne parametry do biblioteki programu.

-Klikamy na "New Project"

 

 

-następnie na "new"

 

 

-W zakładce "General" w rubryce "Brand" możemy wpisać producenta, w tym przypadku jest to Tonsil, a w rubryce "model" wpisujemy model głośnika, w tym przypadku GDN 20/80/2

 

 

-przechodzimy do zakładki "Parameters" i uzupełniamy parametry.

 

 

Musimy jednak uważać na jednostki (mm^2, m^2, cm, m, g, kg itp) i zmienić je klikając na jednostkę przy polu wprowadzanej wartości.

UWAGA WinISD ma wbudowany "kalkulator" TS, wystarczy podać dwie z trzech dobroci (Qms, Qes, Qts) a trzecia zostanie automatycznie obliczona, lecz nawet mały błąd z zaokrąglaniu parametrów i wprowadzenie ich do WinISD powoduje obliczenie trzeciej wartości, która może się znacznie różnić od tej właściwej. Przykładowo przy naszym głośniku wpisując najpierw Qts i Qes program oblicza Qms o wartości 5,52. Wartość znacząco różni się od tej podanej przy pomiarze. Musimy więc podać wartości w innej kolejności: Qts i Qms, a Qes zostanie policzone z małą rozbieżnością.

Następnie wprowadzamy pozostałe parametry:

Pe- 80W

Xmax- 4mm

Sd- 220cm^2

BL- 8,8 N/A

Z- 10ohm

Tyle parametrów na początek w zupełności wystarczy

-klikamy na "Save", nazywamy plik i zapisujemy go

 

 

-zamykamy okno z parametrami i ponownie klikamy na "New Project"

-klikamy na trójkącik koło przycisku "new", wyszukujemy model naszego głośnika i klikamy na nim

 

 

-klikamy Next

-pojawia się nam okno:

 

 

Wybieramy tutaj ilość przetworników w obudowie, oraz rodzaj ich zestawienia: normal, czyli klasycznie, głośnik koło (nad, pod, obok ) głośnika, lub isobaric, czyli głośniki pracujące w "tandemie", push-pull, lub push-push. Jeśli ktoś chce wybrać isobaric to musi wiedzieć, że potrzebne będa dwa głośniki. Co ciekawe, można dzięki temu wsadzić oba głośniki do obudowy o połowę mniejszą niż gdybyśmy do niej wstawiali jeden głośnik, obniży się zejście ale zmniejszy efektywność... Ciekawostką jest, że właśnie Tonsil GDN 20/80/2 doskonale nadaje się do układów izobarycznych, ale my za symulujemy go w klasycznym układzie. Wybieramy jeden przetwornik i normalny układ głośników. Klikamy "Next"

-Pojawia się kolejne okno

 

 

Program obliczył EBP, czyli stosunek Fs/Qes, który pozwala określić do jakiej obudowy nadaje się głośnik. Przyjmuje się, że głośnik o EBP<50 nadaje się do obudowy zamkniętej, głośniki o EBP 50-100 można zaaplikować zarówno do obudowy zamkniętej jak i Bass Reflex, a głośniki o EBP >100 nadają się do obudowy Bass Reflex. Przedziały te można jednak naginać, nie trzeba się ich dokładnie trzymać. Głośniki o EBP >50 nadają się także do obudów Pasmowo-Przepustowych (bandpass) czwartego i szóstego rzędu. Wybór obudowy zależy także od parametru Qts i na to też trzeba zwracać uwagę. Do obudów zamkniętych nadają się głośniki o Qts wartości >0,6; do obudów z Bass Reflex nadają się głośniki o Qts <0,5. Dopasowanie złej obudowy do głośnika może spowodować podbicie pewnego zakresu częstotliwości, "zamulanie" dźwięku, a także gorsze warunki pracy samego głośnika.

Istnieją także obudowy pasmowo przepustowe, ale są trudne w obliczanu i trudno zaprojektować do nich optymalną obudowę.

Istnieje też obudowa z pasywną membraną, która działa w podobny sposób jak tunel BassReflex, ale tym też nie będziemy się zajmować.

OK, wróćmy do tematu:

-program zaproponował nam obudowę BassReflex, EBP mieści się w przedziale 50-100, a Qts jest mniejszy niż 0,5. Wszystko się zgadza.

-klikamy "Next"

 

 

Pojawia się okno "Choose Alignment"

Wybieramy tutaj dobrocie obudów - im niższa dobroć, tym niższa dolna częstotliwość graniczna.

-Klikamy Finish

Pojawia się okno z parametrami głośnika, sygnału oraz obudowy

 

 

-Klikamy na zakładkę Box.

Jak widać, program zaproponował obudowę objętości ("Volume") 32,58L i częstotliwości strojenia tunelu BassReflex ("Tuning freq.") 32Hz (częstotliwość rezonansową tunelu BassReflex). Zaokrąglimy objętość obudowy do 33L , tylko i wyłącznie dla wygody

 

 

Częstotliwość strojenia tunelu BassReflex zwiększa nam efektywność w okolicach częstotliwości strojenia (wykorzystujemy dzięki niemu tylną część membrany głośnika), ale bardzo zwiększa nachylenie charakterystyki poniżej częstotliwości strojenia tunelu.

 

!UWAGA! Program zaproponował obudowę, w której uzyska się jak najbardziej liniowe pasmo przenoszenia. Nie oznacza to jednak optymalnie dobranej obudowy do danego głośnika.

Na wykresie:

 

 

Widzimy krzywą, opadającą w lewą stronę. Jest to przybliżona charakterystyka przetwarzania głośnika w danej obudowie, jednak w pomieszczeniach (a tym bardziej w aucie) będzie ona wyglądała inaczej. Zostanie bowiem podbite dolne pasmo, jednak częstotliwość i wielkość podbicia zależy już od akustyki wnętrza samochodu, jego wielkości i kształtu.

 

Dla wygody można zmienić jednostki na wykresach (klikamy prawym przyciskiem myszy na wykresie i klikamy na "options"), ja proponuję następujące wartości:

 

 

Na wykresie:

 

 

Widać, że punkt przecięcia wykresu z prostą oznaczoną jako -3 (db) wypada przy 47Hz. Jest to tak zwany punkt f3 i oznacza, przy jakiej częstotliwości efektywność (SPL) głośnika spada o trzy decybele. Często używa się właśnie tych oznaczeń f3, f6, f12 by określić nachylenie charakterystyki przenoszenia.

Jeżeli punkt f3 znajduje się poniżej 50Hz to już jest dobrze. Ideałem do którego należałoby dążyć to jak najbardziej płaski wykres, z bardzo niskim f3.

Im większą ustalimy objętość obudowy tym uzyskamy niższą dolna częstotliwość graniczną.

 

Sprawdźmy teraz inne wykresy:

-klikamy na:

 

 

-a następniena Group Dealy

 

 

Widzimy tutaj wykres Group Dealy, czyli wykres opóźnień grupowych. Przedstawia on czas "reakcji" membrany. Generalnie, im mniejsze mamy na nim wartości tym lepiej. Zbyt duże opóźnienia spowodują "rozmycie basu", małą szczegółowość, brak "kopa", może objawić sie mało wyraźną "stopą perkusji", buczeniem basu. Można przyjąć, że opóźnienia poniżej 12ms są już „małe”.

 

-sprawdzamy kolejny wykres:

 

 

Maximum Power, czyli maksymalna moc jaką możemy dostarczyć głośnika przy danej częstotliwości, aby osiągnąć maksymalne liniowe wychylenie membrany (Xmax). Zauważmy, że w przedziale ~37-97Hz mamy ogromne "siodło". Jest ono spowodowane stosunkowo małym Xmax (4mm) głośnika, oraz małą sztywnością zawieszeń. Z wykresu wynika, że przy 50Hz głośnik jest w stanie przyjąć zaledwie 20W czyli 25% swojej mocy znamionowej. Nie oznacza to jednak, że podając sygnał np. 50Hz o mocy 30W głośnik w tej obudowie zostanie uszkodzony. Cewka wydostanie się ze szczeliny magnetycznej i będzie na nią działał mniejszy strumień magnetyczny, siła poruszająca membranę się zmniejszy, a głośnik zacznie zniekształcać dźwięk. Przy bardzo wysokich mocach może jednak dojść nawet do uderzenia karkasu w dolny nabiegunnik, lub wypadnięcie karkasu ze szczeliny, co może skończyć się nawet uszkodzeniem głośnika. Tak więc niemożna lekceważyć tego wykresu. Co robić aby głośnik był w stanie przyjąć wysoką moc bez osiągnięcia Xmax? W przypadku obudowy zamkniętej możemy się ratować zmniejszeniem objętości, co zmniejszy wychylenie membrany.

W obudowie BassReflex możemy dodatkowo wykorzystać tunel BassReflex. Gdy głośnik przetwarza dźwięk w okolicach częstotliwości strojenia tunelu BassReflex, ten zaczyna rezonować i przejmuje za głośnik część roboty, czego skutkiem jest zmniejszenie amplitudy membrany w okolicach częstotliwości strojenia, widać to wyraźnie na wykresie w przedziale 29-36Hz.

Bardzo ważne, aby obudowa głośnika była bardzo szczelna, tyczy się to każdego rodzaju obudowy. Powietrze znajdujące się wewnątrz obudowy tworzy „poduszkę powietrzną”, która ograniczy wychylenie membrany zarówno w jedną, jak i drugą stronę. Nieszczelna obudowa powoduje, że powietrze podczas wciągnięcia membrany będzie z obudowy uciekać, gdyż wewnątrz panuje nadciśnienie, a gdy membrana wychyli się do przodu to zostanie wessane do środka obudowy za sprawą podciśnienia. Jeżeli obudowa jest idealnie szczelna, to trzeba jeszcze zadbać o uszczelnienie styku między koszem głośnika a obudową. Jeśli obudowa będzie mało szczelna, to możliwe, że będziemy słyszeli świsty powietrza, dodatkowo w przypadku tunelu BassReflex zmniejszy się jego wydajność.

 

-spójrzmy jeszcze na wykres "Cone excursion"

 

 

Jest to wykres amplitudy membrany w zależności od częstotliwości. Na wykresie czerwoną kreską zaznaczone jest Xmax.

-klikamy na zakładkę Signal w oknie z parametrami obudowy

 

 

Teraz zwiększamy dostarczaną moc z 1W do 10W. Jak widać:

 

 

Wychylenie membrany zwiększyło się i to znacznie, ale jeszcze nie osiągnęło Xmax.

Zwiększmy teraz moc do 20W

 

 

W okolicach 50Hz membrana osiąga wychylenie maksymalne, a poniżej 30Hz je przelracza. Co się stanie, jeśli zwiększymy moc do nominalnych 80W? Spójrzmy:

 

 

Większość wykresu znajduje się powyżej Xmax. W praktyce będzie się to objawiać zniekształceniem dźwięku, lub trzaskaniem, spowodowanym waleniem karkasu w nabiegunnik. Przy małej sztywności membrany może to nawet spowodować jej pogniecenie.

Wykres wychylenia membrany jest ściśle powiązany z wykresem mocy maksymalnej.

Aby zmniejszyć wychylenie możemy zmniejszyć objętość obudowy

Możemy też podwyższyć strojenie tunelu BassReflex, co odciąży zakres częstotliwości w którym występuje więcej materiału muzycznego.

Ciekawscy mogą sprawdzić natężenie dźwięku przy danej mocy i częstotliwości na wykresie"SPL" i maksymalne natężenie jakie można uzyskać przy mocy dostarczonej do głośnika równej jego mocy RMS na wykresie "Maximum SPL"

 

 

Jak widzimy, nasz subwoofer jest w stanie wytworzyć natężenie dźwięku ok. 108db przy częstotliwości 100Hz z odległości 1m, przy dostarczonej mocy 80W. Montaż subwoofera w małym pokoju czy aucie spowoduje większe odczuwalne natężenie dźwięku.

Czy już koniec?

Nie, bowiem teraz należy pozmieniać parametry obudowy i zobaczyć, jak będzie się przy nich zachowywał głośnik.

To, jak będziemy zmieniać parametry zależy od tego, co chcemy osiągnąć:

1-niskie zejście

2-wysoki SPL

3-kompromis między SPL a zejściem

 

1. Najpierw zajmijmy się niskim zejściem. Co trzeba zrobić, aby osiągnąć niższą graniczną dolną częstotliwość? W przypadku obudowy zamkniętej zostaje zwiększenie objętości obudowy, a w przypadku BassReflex zwiększenie obudowy i obniżenie częstotliwości strojenia tunelu BassReflex.

Przypuśćmy, że teraz najważniejszą rzeczą jest dla nas niskie zejście, wytrzymałość mocowa, maksymalne natężenie dźwięku i jego dynamika ma drugorzędne znaczenie.

Zwiększamy więc objętość do np. 40L. Należałoby jeszcze obniżyć strojenie tunelu BassReflex, ale jest to niewskazane ze względu na Fs głośnika, które wynosi 32Hz. Zostawmy więc strojenie na poprzednim poziomie 32Hz. Wykres "zachowania" się głośnika w tej obudowie będzie miał kolor żółty.

 

 

Jak widać, natężenie dźwięku (żółty wykres) poniżej 65Hz będzie większe, ale nieznacznie. Co jednak się dzieje z innymi parametrami?

Oto wykres wytrzymałości mocowej

 

 

Widać, że większa obudowa zmniejszyła wytrzymałość mocową w zakresie poniżej 65Hz, jednak zmiana nie jest duża.

 

 

Opóźnienia grupowe też nie uległy większemu pogorszeniu, w środkowej części pasma są nawet trochę mniejsze, dopiero poniżej 50Hz opóźnienia rosną.

 

 

Wychylenie membrany także się zwiększyło, ale nieznacznie, bo o 0,5mm.

 

Jak widać zwiększenie objętości obudowy za skutkowało obniżenie punktu f3 z 47Hz do 42Hz, subwoofer zagra odczuwalnie niższym basem.

Lekko zmniejszyła się wytrzymałość mocowa, mimo iż jest jeszcze akceptowalna, to nie możnaby na takim sprzęcie "szaleć" z głośnością, bo mogłoby się to skończyć uszkodzeniem mechanicznym głośnika, czego chyba nikt nie chce.

 

Dalsze zwiększanie wielkości obudowy za skutkuje obniżeniem f3, ale tracić będą na tym wytrzymałość mocowa i dynamika dźwięku. Poza tym, jak by wyglądał głośnik średnicy 20cm w obudowie np. 100L....

 

2. Teraz spróbujemy za symulować obudowę tak, by uzyskać wysokie natężenie basu, jednak także w tym przypadku potrzebny będzie pewien kompromis.

Aby zwiększyć trochę wytrzymałość mocową zmniejszamy objętość obudowy do 30L. Wykorzystamy też tunel BassReflex w celu zwiększenie natężenia dźwięku w wyższym paśmie. Częstotliwość tunelu ustawiamy na 45Hz. Wykres "zachowania" się głośnika w tej obudowie będzie miał kolor czerwony.

 

 

Wykres wygląda całkiem nie źle, widać duży "przyrost" natężenia dźwięku powyżej 45Hz

 

 

Na wykresie wytrzymałości mocowej wyraźnie widać skutki "przesunięcia" częstotliwości strojenia tunelu BassReflex. W zakresie 40-50Hz można podać na głośnik moc znamionową i powinien ją bez problemu przyjąć.

 

 

Opóźnienia grupowe uległy wyraźnemu zmniejszeniu, polepszy się więc dynamika basu.

 

 

Wychylenie membrany zmniejszyło się w szerokim zakresie częstotliwości za sprawą wyższego strojenia tunelu BassReflex.

 

Jeśli komuś zależy na jeszcze większym przyroście natężenia, może jeszcze podnieść częstotliwość strojenia tunelu BassReflex, ale nie przesadnie, gdyż powstanie wyraźne podbicie, które nie każdemu może pasować. Tak jest np. .w kolumnach serii Altus, gdzie wysoko strojona obudowa posiada wysokie natężenie w górnej sczęści niskiego pasma.

 

3. Porównajmy teraz między sobą wykresy czerwony z żółtym i szarym. W tym konkretnym przypadku najlepszym kompromisem między zejściem a "głośnością" subwoofera będzie... wybranie opcji w której dążyliśmy do uzyskania wysokiego SPLu. Okazuje się, że program symulacyjny źle dobrał parametry obudowy do przeznaczenia głośnika. Właściwie to nie dobrał ich źle, gdyż program dążył do uzyskania jak najbardziej liniowej charakterystyki przenoszenia. Zrobił to przez bardzo niskie strojenie tunelu BassReflex, objętość została dobrana niemal optymalnie.

W tym przypadku program zaproponował złe parametry obudowy i konieczna była ich "korekta". Dzięki temu zwiększyliśmy wytrzymałość mocową, dynamikę, oraz natężenie dźwięku w interesującym nas przedziale częstotliwości.

 

Korzystając z programów symulacyjnych trzeba się kierować własnym rozsądkiem, oraz praktyką.

Może się jednak zdarzyć, że wykres wygląda super, teoretycznie wszystko powinno grać wyśmienicie, a po zrobieniu obudowy i podaniu sygnału jest jedno wielkie buuuuuu......buuuuuuu.......

Tak czasami jest i jeśli producent podał przykładowe obudowy to warto je wykonać i nie męczyć się z symulowaniem.

 

Na tym zakończyć artykułu nie mogę, gdyż nie wszystko zostało jeszcze opisane.

 

Za symulowaliśmy obudowę, w tym przypadku obudowę BassReflex i trzeba się jeszcze zająć samym tunelem BassReflex.

Charakteryzują go dwie wielkości: średnica i długość

Zwiększając średnicę zachowując długość podwyższamy strojenie, a skracając tunel zostawiając taką samą średnicę także podwyższamy strojenie i analogicznie odwrotnie zmniejszając średnicę i zachowując długość obniżamy strojenie, a wydłużając tunel zostawiając taką samą średnicę także obniżamy strojenie.

Krócej:

Zwiększając średnicę-strojenie maleje

Wydłużając tunel-strojenie rośnie

Oprócz tuneli o przekroju okrągłym można spotkać też tunele o przekroju prostokątnym, jednak zasada jego działania i zależności między zmianami długości/pola przekroju poprzecznego zostają takie same.

 

Parametry tunelu oraz ilość tuneli znajdziemy w zakładce "Vents"

 

 

Trzeba jednak uważać, by tunel nie był zbyt wąski, gdyż spowoduje to zwiększenie prędkości przepływającego w nim powietrza a co za tym idzie- niepożądanych szumów powietrza

-wchodzimy w zakładkę "Rear port- Air velocity"

 

 

Ustawiamy moc sygnału na 1W i patrzymy na wykres. Jeżeli prędkość nie przekracza 3m/s to można przyjąć, że tunel nie jest zbyt wąski i można taki zostawić. Jeżeli prędkość powietrza jest większa, to trzeba zwiększyć jego średnicę lub zwiększamy ilość tuneli. Niestety, zwiększając ich liczbę musimy tym samym zwiększyć ich długość, aby zachować dotychczasowe strojenie.

Czasami zdaża się, że długość tunelu jest większa od szerokości (głębokości) skrzyni i nie da się go tam zmieścić. W takim przypadku mamy dwie możliwości:

-zmniejszamy średnicę tunelu, dzięki czemu zachowując częstotliwość strojenia zmniejszy się długość (należy jednak uważać, by tunel nie był zbyt wąski)

-stosujemy tunel łamany: oprócz tunelu lub tuneli mamy dodatkowo kolanko, dzięki któremu zakrzywiamy tunel w środku skrzyni. Niestety, przy łamaniu tunelu trudno jest zachować żądaną częstotliwość, gdyż nie mamy tutaj doczynienia z prostą rurą, dochodzi bowiem kolanko i w nim też znajduje się powietrze o określonej masie i objętości. Dodając kolanko i zostawiając niezmiennie łączną długość tuneli, tunel będzie miał minimalnie niższe strojenie.

 

To by było na tyle...

 

Jeżeli macie jakieś wątpliwości: piszcie

Jeżeli macie coś do dodania: piszcie

 

Jeżeli fundusze na to pozwolą, zrobi się tutorial "jak zrobić obudowę do subwoofera", może w międzyczasie wymyśli się jeszcze coś innego

 

Przykleiłem ten temat / Peter

 

[Gość Anonymous]

Powiem tyle, że fajnie napisane bardzo mi sie przydało do zaprojektowania mojej obudowy.... polecam każdemu kto chce sobie dobrze zbudować subwoofer w swoim samochodziku....

 

Pozdrawiam

Przemko

 

[Gość lord_wiader]

Bardzo się cieszę, że moje wysiłki związane z napisaniem "poradnika" nie poszły na marne i ktoś z nich skorzystał.

Niedługo opublikuje artykuł o budowie skrzyni do subwoofera.