Wymiana poduszek silnika Astra F

[Gość ursus]

Witam zainteresowanych.

Poniższy opis wymiany poduszek został oparty na przykładzie Astry F z silnikiem C14SE z 95 roku. Praca zanim się za nią zabrałem wydawała mi się trochę czasochłonna i trudna do wykonania bez choćby kanału, ale szybko rozwiałem swoje obawy i tym samym stwierdzam, że jeżeli ktoś lubi pogrzebać przy samochodzie samemu, to w tym przypadku nie warto dawać zarobić mechanikowi:) Nie dołączam też żadnych zdjęć, ale jak się przekonacie z opisu, są one zbędne.

 

Potrzebne narzędzia i pomoce:

- klucz nasadowy rozmiar 15 i 17, grzechotka lub sztywny klucz oraz przedłużka do nasadki

- imbus rozmiar 8

- klucz oczkowy 15 najlepiej łamany oraz zwykły płaski 15

- podnośnik - użyłem popularnego podnośnika hydraulicznego typu "żaba" o udźwigu 2 ton, zwykły lewarek może być niewygodny w użyciu i wydłużyć czas pracy, ale nie powinien być przeszkodą uniemożliwiającą wymianę

- podkłady pod dźwignięty samochód (użyłem fragmentów drewnianych belek)

Dodatkowo zalecam posiadanie:

- szczotki drucianej

- preparatu typu WD-40

- środka do gwintów zapobiegającego samoodkręcaniu

- krótkiej deseczki do podłożenia pod silnik przy podpieraniu silnika podnośnikiem

- przydał się też kawałek rurki, który posłużył za przedłużenie ramienia grzechotki przy bardziej opornych śrubach

 

Poduszki lewa i prawa są widoczne po otwarciu maski z góry, tylną przy skrzyni najlepiej widać od spodu auta. Przy kupnie poduszek proszę się upewnić co do prawej poduszki, znajomy sprzedawca ściągnął mi dwie, bo niby obie wg katalogu były dedykowane do tego modelu samochodu. Wstępnie wyglądały identycznie, przy montażu okazało się, że mają nieco inny rozstaw otworów montażowych i jedna z nich nie pasowała.

 

1. Przygotowanie samochodu.

Przydatne będzie ściągnięcie lewego koła, trzeba więc najpierw poluzować jego śruby. Potem dźwignąłem przód samochodu na maksymalną wysokość podnośnika z dwóch stron, po czym podłożyłem podkłady i uwolniłem podnośnik. Zabezpieczyłem też tylne koło z dwóch stron przed ewentualnym przesunięciem. Następnie podłożyłem podnośnik po silnik. Ponieważ wydawało mi się, że najlepszy punkt podparcia wypada na misce olejowej, aby jej nie uszkodzić podłożyłem kawałek deski, która rozłożyła ciężar silnika na większą część miski, oparła się o obudowę skrzyni i rurę z kolektora wydechowego. Punkt podparcia podnośnika wypadł mniej więcej przy korku spustowym oleju. Następnie dźwignąłem podnośnik tak, aby silnik się lekko uniósł, co dało pewność, że został odciążony.

2. Prawa poduszka.

Zacząłem od niej, bo jako jedyna miała otwory montażowe niewskazujące na możliwość regulacji, w pozostałych są łezki, nie powinno to jednak mieć znaczenia, w lekturze "sam naprawiam" jak i na forum nie znalazłem żadnych wytycznych, co do konieczności ustawiania położenia poduszek po ich wymianie i tego się trzymałem.

Tak więc kładziemy się pod samochód z prawej strony i widzimy od spodu dwie śruby mocujące poduszkę do podłużnicy pod klucz nasadowy 15. Po ich odkręceniu opuszczamy powoli silnik na podnośniku, co umożliwi dostanie się do dwóch śrub na klucz imbus 8, które mocują poduszkę do łapy silnika. Są one od strony koła. Trochę przeszkadzało w dostępnie do nich nadkole, ale na szczęście jest to elastyczny materiał, więc można je odgiąć. Polecam posiadanie dobrego i sztywnego klucza imbusowego. Objechanie śruby może przysporzyć kłopotów. Montaż wykonujemy w odwrotnej kolejności.

Polecam przed przystąpieniem do montażu dobre wyczyszczenie gwintów, szczególnie śrub mocujących poduszki do podłużnicy. Ja tego nie zrobiłem i na samym początku zniszczyłem gwint, na szczęście tylko w śrubie. Przydadzą się szczotka druciana i WD-40. Następnie pasta zapobiegająca samoodkręcaniu i tak samo w przypadku każdej śruby.

Przy opuszczaniu silnika przy wymianie prawej poduszki zwróć uwagę na gumowy łącznik łączący obudowę filtra powietrza z przepustnicą. W przypadku silnika C14SE dość mocno zostanie on ściśnięty. Jeżeli ten element jest już w kiepskim stanie, był klejony lub jest w nim mikser gazu warto go zdemontować, aby go nie uszkodzić.

3. Lewa poduszka.

Demontaż i montaż podobnie jak przy prawej poduszce. Różnica polega na mocowaniu poduszki do łapy silnika. Śruby nie są na klucz typu imbus ale na zwykły klucz rozmiar 15 i dostęp jest do nich od strony silnika. Można je poluzować przed odkręceniem poduszki od podłużnicy. Opuszczanie i podnoszenie silnika w tym przypadku jest potrzebne tylko po to, by ułatwić sobie montaż poduszki do łapy silnika i podłużnicy.

4. Tylna poduszka.

Tu sprawa wyglądała na skomplikowaną, ale tylko z pozoru. Ponieważ podnośnik podpierający silnik utrudniał swobodne głębsze położenie się pod samochodem zdjąłem lewe koło i wsunąłem się pod auto od tej strony. Poduszka mocowana jest od spodu do kołyski za pomocą dwóch nakrętek pod klucz nasadowy 17, a do łapy silnika za pomocą dwóch śrub 15 do których jest dostęp od strony tyłu samochodu. Ten dostęp jednak utrudnia drążek stabilizatora na tyle, że podejście kluczem nasadowym z grzechotką okazało się niemożliwe. Dla pewniejszego uchwytu łba śruby użyłem łamanego klucza oczkowego 15. W trakcie odkręcania tych śrub nałożenie klucza oczkowego staje się coraz trudniejsze, więc odkręcanie dokończyłem zwykłym kluczem płaskim 15. Następnie wsuwając i wysuwając te śruby w poduszce udało się poduszkę wyjąć przesuwając ją w bok. Montaż na odwrót z tym, że przed dokręceniem nakrętek mocujących poduszkę do kołyski należy zluzować podnośnik, aby silnik swobodnie obciążył poduszkę.

 

Poduszka tylna wyglądała na symetryczną, nie znalazłem różnicy, zwróciłem więc jedynie uwagę na nabite oznaczenia poduszki na gumie. Ustawiłem ją tak, aby były one z tej samej strony, co na starej poduszce. W przypadku prawej i lewej nie da się pomylić strony montażu, ze względu na niesymetryczne otwory na śruby mocujące do łap silnika.

 

Na końcu stawiamy auto na koła i odczuwamy satysfakcję z zaoszczędzenia trochę grosza na mechaniku. Czas pracy w tempie wybitnie lajtowym wyniósł 1h 45min.

Powodzenia:)